سوره ی ماعون

یکصد و هفتمین سوره قرآن که مکی است و هفت آیه دارد.
این سوره سیماى افراد منفى را معرفى مى‏کند:
کسانى که نسبت به دین، دیدگاه منفى دارند.
نسبت به یتیم و مسکین منفى هستند و آنان را طرد مى‏کنند.
در عبادت و نماز منفى هستند و اخلاص ندارند.
در خدمت به مردم منفى هستند.

محبوب ترین مؤمنان

 أحَبُّ المؤمنینَ إلَى اللَّهِ أسألُهُم.

 محبوبترین مؤمنان نزد خدا آنانند که بیشتر دعا کنند.

میزان الحکمة: ج 4- ص24-ح 5793

بهترین سخن

اِنَّ اَحْسَنَ الْحَدیثِ کِتابُ اللّه‏ِ وَ خَیْرَ الْهُدى هُدى مُحَمَّدٍ صلى‏لله‏ علیه ‏و ‏آله وَ شَرَّ الاُْمورِ مُحْدَثاتُها؛

بهترین سخن، کتاب خدا و بهترین روش، روش پیامبر صلى‏لله‏ علیه ‏و ‏آله و بدترین امور بدعت‏هاست (پدیده‏هاى مخالف دین).

بحارالأنوار، ج 77، ص 122، ح 23

راه دور ماندن از فتنه

مَن لَم یَعرِفِ الحَقَّ مِنَ القُرآنِ لَم یَتَنَکَّبِ الفِتَنَ؛

هر کس حقیقت را از طریق قرآن نشناسد، از فتنه ها برکنار نمى ماند.

محاسن، ج1، ص341، ح702

توبه

عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ سَمِعْتُهُ یَقُولُ:
 أَوْحَى اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَى دَاوُدَ النَّبِیِّ ع یَا دَاوُدُ إِنَّ عَبْدِیَ الْمُؤْمِنَ إِذَا أَذْنَبَ ذَنْباً ثُمَّ رَجَعَ وَ تَابَ مِنْ ذَلِکَ الذَّنْبِ وَ اسْتَحْیَا مِنِّی عِنْدَ ذِکْرِهِ غَفَرْتُ لَهُ وَ أَنْسَیْتُهُ الْحَفَظَةَ وَ أَبْدَلْتُهُ الْحَسَنَةَ وَ لَا أُبَالِی وَ أَنَا أَرْحَمُ الرَّاحِمِین‏
 
راوی گوید: از امام صادق علیه السلام شنیدم که مى‏فرمود:
خداوند به داود پیامبر [علیه السلام] وحى کرد: اى داود! هر گاه از بنده‏ی مؤمن من گناهى سر زند، سپس از آن پشیمان شود و توبه کند، و وقتی که  از آن یاد کند از من شرمنده شود، من او را مى‏آمرزم و آن گناه را از یاد فرشتگانى که بر او نگهبانند مى‏برم، و گناهش را به کار نیک تبدیل مى‏کنم و از هیچ کس پروا ندارم، چرا که من مهربان‏ترین مهربانانم.
 

ثواب الأعمال و عقاب الأعمال ص130