عَنِ الإمامِ المجتبی علیه السلام:
إِنَّ هَذَا الْقُرْآنَ فِیهِ مَصَابِیحُ النُّورِ وَ شِفَاءُ الصُّدُورِ فَلْیَجْلُ جَالٍ بِضَوْئِهِ وَ لْیُلْجِمِ الصِّفَةَ فَإِنَّ التَّلْقِینَ حَیَاةُ الْقَلْبِ الْبَصِیرِ کَمَا یَمْشِی الْمُسْتَنِیرُ فِی الظُّلُمَاتِ بِالنُّورِ
امام حسن مجتبی علیه السلام فرمود:
به راستی قرآن دارای شعلههاى نور است و شفاى دلهاست. پس باید در پرتو قرآن جولان داد و صفات قرآنداران را بر خود لازم شمرد، زیرا تلقین موجب حیات دل بینا است همان طورى که مشعلدار در تاریکیها با نور حرکت میکند.
بحار الأنوار ج 75 ص 112